Trois Hommes Qui Marchent

Ceyhun Burak Akgül
2 min readMar 25, 2020
Trois hommes qui marchent I — Alberto Giacometti 1948

Üç adam bir çemberin dolaylarında yürüyor. Birisi merkeze bakıyor, diğeri merkezden uzaklaşıyor, üçüncüsü çembere teğet ilerliyor. Bu adamların birbirlerine göre konumları ve devinimleri bize ne söylüyor? Bu deneme bir çemberin dolaylarında gezinen üç adam ve bu üç adamın neden öyle gezindikleri üzerine.

İlk adam ya evine dönüyor ya da bir amaca tutkulu, ona doğru ilerliyor. Hiçbir şey yok aklında, evine dönmekten ya da amacına ulaşmaktan başka. Ulaşmak istediğimiz amaçlar aslında evimiz midir kendimizi güvende, zinde ve mutlu, huzurlu hissettiğimiz? Amaç gerçekleştiğinde gerçek evimize ulaşmış mı olacağız? Ilk adam merkeze bakıyor, bir amaca yürüyor, evine dönüyor.

İkinci adam ya evini terkediyor ya da korkularından uzaklaşıyor. Bu adam için geldiği yer ona yalnızca mutsuzluğu, ürkekliği, geçirdiği korkulu günleri anımsatıyor. Maceracı bir dürtüyle terketmiyor evini. Kendisini kendisine sürekli anımsatan yerden bir an önce uzaklaşmak istiyor. Korkularımızdan kaçmak, kendimizden alabildiğine uzaklaşmak yoluyla arınabilir miyiz? Evimiz korku doluysa belki de gerçekten öyle. Belki de değil, ne olursa olsun kalıp mücadele etmeliyiz. Bu adam terketmeyi yeğliyor.

Üçüncü adamsa ne merkeze ne de merkezden ırağa bakıyor. Diğer ikisinin aksine yalnızca bu ana bakarak bu adamın nereye gittiğini kestiremeyiz. Çemberin çevresinde o andaki teğeti izleyerek dolanıyor da olabilir, bu andaki teğet boyunca doğrusal bir şekilde ilerleyip çemberin eriminin dışına çıkmak istiyor da. Bu adam ne yapmak istediğini bilmiyor.

Üç adam bir çemberin dolaylarında geziniyor. Biri yaklaşıyor diğeri uzaklaşıyor, üçüncüsüyse ne yaklaşıyor ne de uzaklaşıyor.

ceyhun 2010

--

--